Vaak zien we dat er aandacht is voor mensen die vanuit de middenmoot de top bereiken. In die verhalen vinden we voorbeelden en rolmodellen. Aan de andere kant is er maar weinig aandacht voor mensen die vanaf de bodem de middenmoot bereiken. Zij worden zelden gehoord, terwijl hun stap net zo groot of zelfs groter is. Maar eenmaal in het midden val je niet meer op. In de projecten van het Utrechts Requiem, zijn het deze mensen die een podium krijgen. Gehoord en gezien worden biedt erkenning, begrip en respect, in plaats van stigmatisering en vooroordelen. En de veerkracht die onze spelers typeert, vormt een krachtige inspiratiebron.
Het Utrechts Requiem combineert verhalen met moderne klassieke muziek. Daarmee brengen we twee werelden bij elkaar: het publiek dat afkomt op de muziek, hoort, vaak voor het eerst, deze verhalen. De achterban van de hoofdpersonen hoort, vaak voor het eerst, deze muziek.